Een roman over afstemming op de Zon (het Licht)

De Griekse wijsgeer Plato schreef een beroemd verhaal over een grot. In de grot leven wij als mensen en kijken naar een muur waarop angstwekkende schaduwen bewegen. Omdat we ons niet bewust zijn van de oorsprong van die schaduwen leven we met onnodige angsten en kunnen we niet goed richting geven aan ons leven.

Dat verbinding maken met het Licht of de Zon de oplossing is voor ons diepste existentiële vraagstuk van wat we hier doen, wordt door de wezens in de grot niet gelooft, ook niet als de uitgang van de grot (waar het bevrijdende Licht zich bevindt) getoond wordt. Natuurlijk is de grot een metafoor voor de psychische staat van de mens. De vraag waarom we langer dan nodig geketend in het duister blijven in plaats van onszelf uit onze gevangenschap te bevrijden, is de centrale vraag van deze roman.
Men zegt dat het verhaal prettig en snel leest. Een pageturner heb ik zelfs gehoord!